Pierwszy Rektor
ks. Teodor Lindanus
Doktor teologii, kształcił się na uniwersytecie w Lowanium w Belgii oraz w Rzymie. W 1565 roku otrzymał godność kanonika katedralnego, a w 1570 roku mianowany prałatem archidiakonem. Był również kanonikiem przy kapitułach kolegiackich: świętokrzyskiej we Wrocławiu oraz w Głogowie. W l. 1565-1574 pełnił urząd pierwszego rektora seminarium duchownego diecezji wrocławskiej. Mianowany wikariuszem generalnym oraz oficjałem wrocławskim. Wyniesiony do godności notariusza apostolskiego. (zob. H. Hoffmann, Die des Breslauer Alumnats. Ein Beitrag zur Geschichte der Priesterbildung in Schlesien, Breslau 1935, s. 220-221.)
Powojenni Rektorzy
ks. Józef Marcinowski (1947 - 1953)
Urodził się 5 marca 1897 roku w Perechodach na Wileńszczyźnie. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia teologiczne na Uniwersytecie Wileńskim. Po przyjęciu święceń kapłańskich 6 czerwca 1925 roku w Wilnie udał się na dalsze studia do Rzymu, gdzie ukończył Instytut Orientalny. Następnie powrócił do Wilna. Podjął tam pracę na swojej macierzystej uczelni, w Seminarium Duchownym i w Kurii Arcybiskupiej. Po zakończeniu II wojny światowej przybył do Wrocławia w 1946 roku, gdzie zajął się zorganizowaniem Seminarium Duchownego, obejmując funkcję jego rektora, którą pełnił do 1953 roku. Na okres jego rządów przypadło wiele trudnych spraw organizacyjnych, w tym m.in. skompletowanie składu osobowego alumnów i profesorów oraz doprowadzenie do końca odbudowy "Georgianum" - głównego gmachu seminarium. W latach 1953-1956 był proboszczem w Niemczy. W 1956 roku został mianowany przez biskupa Bolesława Kominka wikariuszem generalnym Administratury apostolskiej archidiecezji wrocławskiej ze stolicą we Wrocławiu, którą sprawował aż do śmierci. W 1972 roku został prepozytem kapituły katedralnej. Zmarł 21 czerwca1980 roku we Wrocławiu i został pochowany na miejscowym cmentarzu św. Wawrzyńca. Zapisał swój bogaty księgozbiór wrocławskiemu Seminarium Duchownemu. (Encyklopedia Wrocławia, pod red. Jana Harasimowicza, Wrocław 2001, s. 488)
ks. Aleksander Zienkiewicz (1953 - 1958) - sługa Boży (aktualnie trwa proces beatyfikacyjny)
bp Paweł Latusek (1958 - 1970)
Urodził się 23 lutego 1910 w Tychach. Po ukończeniu edukasji powszechnej wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego i 30 czerwca 1935 przyjął w katedrze katowickiej święcenia kapłańskie z rąk biskupa Teofila Bromboszcza. Studia kontynuował w Krakowie i Lille, posługując wśród Polonii francuskiej. Po powrocie był kapelanem biskupa Stanisława Adamskiego i łącznikiem między wysiedlonym podczas okupacji biskupem diecezjalnym katowickim a jego diecezją. Skierowany do pracy duszpasterskiej na Opolszczyźnie, był pierwszym kanclerzem kurii biskupiej w Opolu oraz wikariuszem generalnym. W październiku 1950 z przyczyn politycznych został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. W więzieniu spędził rok. Deportowany przez władze państwowe z Opolszczyzny w 1951, studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał ponownie doktorat. Następnie był wykładowcą, a od 1958 rektorem Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu.13 listopada 1961 został mianowany biskupem tytularnym Aninety i biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej, skierowanym do pracy duszpasterskiej we Wrocławiu. Święceń biskupich udzielił mu 11 lutego 1962 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu biskup Bolesław Kominek. 16 października 1967 formalnie mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej. W czasie posługi duszpasterskiej we Wrocławiu był represjonowany przez władze komunistyczne. Uczestniczył w pracach III i IV sesji soboru watykańskiego II. Zmarł 11 lutego 1973 i został pochowany w mogile biskupów pomocniczych Archidiecezji Wrocławskiej na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida.
ks. Józef Majka (1970 - 1988)
Urodził się 31 maja 1918 w Suchorzowie. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Suchorzowie i Baranowie Sandomierskim, a następnie do II Gimnazjum im. hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnowie, które ukończył w 1937, uzyskując świadectwo dojrzałości. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 8 sierpnia 1942 z rąk biskupa Edwarda Komara. Pracował jako wikariusz w Bieczu (1942-1945), Nawojowej (1945) i w Nowym Sączu (1945-1946). Po zakończeniu II wojny światowej kierował Krajowa Centralą Caritas w Warszawie i podjął studia specjalistyczne w Akademii Nauk Politycznych i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał stopień doktora w zakresie filozofii chrześcijańskiej w 1952 roku. Prowadził zajęcia dydaktyczne na KUL-u i w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie oraz w Lublinie. Był członkiem różnych towarzystw naukowych i komisji Episkopatu Polski oraz długoletnim konsultorem Rzymskiego Sekretariatu dla Niewierzących. Współpracował z licznymi redakcjami czasopism w kraju i zagranicą. W latach 1968-1980 wykładał na PAT w Krakowie. Był pionierem socjologii religii w Polsce i przewodniczącym Sekcji Socjologicznej Zakładów Teologicznych w Polsce, autorem ok. 300 artykułów naukowych i publicystycznych - głównie z zakresu socjologii religii i katolickiej nauki społecznej. W 1970 roku przybył do Wrocławia, gdzie objął stanowisko rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego i Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego (pełnił je do 1988 r.). Wykazał się tu dużą pomysłowością i pracowitością. Był współorganizatorem Wrocławskich Dni Duszpasterskich i różnych okazyjnych sympozjów. W roku 1971 wszedł do grona kapituły katedralnej, w 1983 został prałatem papieskim, a w 1990 otrzymał godność protonotariusza apostolskiego. W 1971 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1985 roku profesora zwyczajnego. Był laureatem wielu nagród i wyróżnień m.in. Nagrody im. Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzystwa Naukowego KUL za rok (1988), za całokształt dorobku naukowego w duchu humanizmu chrześcijańskiego. Zmarł 19 marca 1993 roku we Wrocławiu. Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca.
bp Ignacy Dec (1988 - 1995) - Pierwszy Biskup Świdnicki
ks. Marian Biskup (1995 - 2006)
Urodził się 16 lipca 1948 roku w Bodzentynie. Tam ukończył szkołę podstawową i średnią. Maturę zdał w 1965 roku. Studia teologiczne ukończył w Seminarium Duchownym we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1971 roku. Pracował duszpastersko w Szczawnie Zdroju i we wrocławskiej Parafii Katedralnej. Odbył studia specjalistyczne z etyki na ATK. Od 1981 roku był prefektem w Seminarium Duchownym we Wrocławiu. W 1990 objął prowadzenie Annus propedeuticus w Henrykowie. Jako asystent prowadził ćwiczenia z homiletyki. W 1983 roku został diecezjalnym ojcem duchownym, w 1984 zastępcą duszpasterza środowisk twórczych, w 1987 diecezjalnym duszpasterzem nauczycieli i wychowawców. W 1993 został kanonikiem honorowym wrocławskiej kapituły katedralnej, w 2001 został Kanonikiem Gremialnym Kapituły Metropolitalnej Wrocławskiej a od 2003 roku Kanonikiem Honorowym Ojca Świętego. Korzystał ze stypendiów naukowych w Londynie (1980) i Paryżu (1981). Pracował duszpastersko w Londynie i Leeds oraz prowadził rekolekcje w Polskiej Misji Katolickiej w Lübeck, Bremen, Dortmundzie i Nanau. Przewodniczył pieszym pielgrzymkom alumnów wrocławskich na Jasną Górę. W latach 1994-95 był wicerektorem Seminarium Duchownego we Wrocławiu. W 1994 roku uzyskał doktorat teologii na podstawie pracy „Relacja teologii moralnej do teologii prawa kościelnego". Od 1995 roku był adiunktem przy Katedrze Teologii Moralnej Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Od 1996 roku był archidiecezjalnym asystentem Akcji Katolickiej. Był dyrektorem Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej, członkiem Kolegium Konsultorów Archidiecezji Wrocławskiej oraz członkiem Rady Duszpasterskiej. (za: www.archidiecezja.wroc.pl:gosc.pl)
ks. Adam Łuźniak ( 2006 - 2017)
ks. Kacper Radzki (2017 - 2022)
ks. Włodzimierz Wołyniec (2022 - )
Święcenia kapłańskie przyjął 1 czerwca 1985 we Wrocławiu, był dwa lata wikariuszem w Strzegomiu, potem podjął studia specjalistyczne w Papieskiej Uczelni Ateneum Świętego Krzyża (Ateneo Romano della Santa Croce) kierowanej przez Prałaturę Opus Dei w Rzymie, uwieńczone uzyskaniem tytułu doktora teologii: W 2003 r. na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej, a w 2012 r. tytuł profesora zwyczajnego. Pracował jako notariusz w Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej. Pełnił funkcję duszpasterza akademickiego w Centralnym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego we Wrocławiu u boku sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza. Był także prefektem, a następnie ojcem duchownym w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu. W 2001 r. został mianowany wicerektorem Annus Propedeuticus w Henrykowie. Pełnił tę funkcję do 2004 r., kiedy podjął obowiązki prorektora do spraw studenckich Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. W latach 2014 - 2022 był rektorem PWT we Wrocławiu.
