O Boże, Pasterzu i Nauczycielu wiernych, któryś dla zachowania i rozszerzenia swojego Kościoła ustanowił kapłaństwo i rzekł do swoich Apostołów: „Żniwo jest wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, ażeby zesłał robotników na żniwo swoje". Oto przystępujemy do Ciebie z gorącym pragnienie i błagamy Cię usilnie, racz zesłać robotników na żniwo swoje, ześlij godnych kapłanów do świętego Twojego Kościoła. Daj, Panie, aby wszyscy, których od wieków do swojej świętej służby wybrałeś, głosu Twego chętnie słuchali i z całego serca za nim postępowali. Strzeż ich od niebezpieczeństwa świata, udziel im ducha swej świętej bojaźni, ażeby łaską kapłaństwa obdarzeni, słowem i przykładem nauczali postępować drogą przykazań Twoich i doprowadzili do błogosławionego połączenia z Tobą. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Amen.

O Jezu, Boski Pasterzu, który powołałeś Apostołów, aby ich uczynić łowcami dusz, pociągnij ku Sobie gorące i szlachetne umysły młodych i uczyń ich Swoimi naśladowcami i Swoimi sługami.

Spraw, by dzielili Twoje pragnienie powszechnego odkupienia, dla którego ponawiasz na ołtarzach Swoją Ofiarę.

Ty o Panie, który zawsze żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi horyzonty, aby dostrzegli cały świat, w którym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości, by odpowiadając na Twoje wołanie przedłużali tu na ziemi Twoją misję, budowali Twoje Ciało mistyczne - Kościół i byli solą ziemi i światłością świata.

Rozszerz, o Panie, Twoje miłościwe wołanie również na wiele serc kobiecych, czystych i wielkodusznych, i wlej w nie pragnienie doskonałości ewangelicznej, oddania się służbie Kościoła oraz braciom potrzebującym pomocy i miłości.

Amen.

O Jezu, Boski pasterzu, który powołałeś apostołów, aby ich uczynić rybkami dusz, pociągnij ku sobie gorące i szlachetne umysły młodych ludzi i uczyń ich swoimi sługami. Spraw, by dzielili Twoje pragnienie powszechnego odkupienia, dla którego dobra ustawicznie składasz na ołtarzach swoja Ofiarę. 
Ty, o Panie, który żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi horyzonty, by dostrzegli cały świat, w którym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości. Spraw, by - odpowiadając na Twoje wołanie - przedłużali, tu na ziemi, Twoja misje, budowali Twoje Ciało Mistyczne - Kościół i byli solą ziemi i światłością świata.

Amen.

Ojcze, spraw, by wśród chrześcijan rozkwitały liczne i święte powołania kapłańskie, które będą podtrzymywały żywą wiarę i strzegły wdzięczną pamięć o Twoim Synu Jezusie poprzez głoszenie Jego słowa i sprawowanie sakramentów, przez które nieustannie odnawiasz Twoich wiernych.
Daj nam świętych szafarzy Twojego ołtarza, aby byli mądrymi i żarliwymi stróżami Eucharystii, sakramentu najwyższego daru Chrystusa dla zbawienia świata.
Powołuj sługi Twego miłosierdzia, którzy poprzez sakrament pojednania będą rozszerzać radość z Twojego przebaczenia. Spraw, Panie, by Kościół przyjmował z radością liczne natchnienia Ducha Twojego Syna i posłuszny Jego wskazaniom troszczył się o powołania do kapłaństwa i do życia konsekrowanego.
Wspieraj biskupów, kapłanów i diakonów, osoby konsekrowane i wszystkich ochrzczonych w Chrystusie, aby wiernie wypełniali swoje posłannictwo w służbie Ewangelii. Prosimy o to przez Chrystusa naszego Pana.

Amen.

Maryjo, Królowo Apostołów, módl się za nami!

O Jezu Najwyższy Kapłanie, zachowaj Twoich kapłanów w opiece Twojego Najświętszego Serca, gdzie nikt im nie może zaszkodzić. Zachowaj nieskalanymi ich namaszczone dłonie, które codziennie dotykają Twojego świętego Ciała. Zachowaj czystymi ich wargi, które zraszane są Twoją Najdroższą Krwią. Zachowaj czystymi ich serca naznaczone wspaniałą pieczęcią Twojego Kapłaństwa. Spraw aby wzrastali w miłości i wierności Tobie, chroń ich przed zepsuciem i skażeniem tego świata. Wraz z mocą przemiany chleba i wina udziel im również mocy przemiany serc. Błogosław ich trudowi, aby wydał obfite owoce. Niech dusze którym służą, będą ich pociechą tu na ziemi, a także wieczną koroną w życiu przyszłym.

Amen

O Panie, daj sługom Twoim serce, które obejmie całe ich wychowanie i przygotowanie. Niech będzie świadome wielkiej nowości, jaka zrodziła się w ich życiu, wyryła się w ich duszy. Serce, które byłoby zdolne do nowych uczuć, jakie Ty polecasz tym, których wybrałeś, by byli sługami Twego Ciała Eucharystycznego i Twego Ciała Mistycznego Kościoła.

O Panie, daj im serce czyste, zdolne kochać tylko Ciebie taką pełnią, taką radością, taką głębokością, jakie wyłącznie ty potrafisz ofiarować, kiedy staniesz się wyłącznym, całkowitym przedmiotem ludzkiego serca. Serce czyste, które by nie znało zła, chyba tylko po to, by je rozpoznać, zwalczać i unikać, serce czyste jak dziecka, zdolne do zachwytu i do bojaźni.

O Panie, daj im serce wielkie, otwarte na Twoje zamysły i zamknięte na wszelkie ciasne ambicje, na wszelkie małostkowe współzawodnictwo międzyludzkie. Serce wielkie, zdolne równać się z Twoim i zdolne pomieścić w sobie rozpiętość Kościoła, rozpiętość światła, zdolne wszystkich kochać, wszystkim służyć, być rzecznikiem wszystkich.

Ponadto, o Panie, daj im serce mocne, chętne i gotowe stawić czoła wszelkim trudnościom, wszelkim pokusom, wszelkim słabościom, wszelkiemu znudzeniu, wszelkiemu zmęczeniu, serce potrafiące wytrwale, cierpliwie i bohatersko służyć tajemnicy, którą Ty powierzasz tym synom Twoim, których utożsamiłeś z sobą.

W końcu, o Panie, serce zdolne do prawdziwej miłości, to znaczy zdolne rozumieć, akceptować, służyć i poświęcać się, zdolne być szczęśliwym, pulsującym Twoimi uczuciami i Twoimi myślami.

Ojcze nasz, który jesteś w niebie, ofiaruję Ci wraz ze wszystkimi kapłanami Jezusa-Hostię i siebie samego:
Adorując i dziękując Ci za to, że w Synu Twoim jesteś dawcą kapłaństwa, życia zakonnego i każdego powołania;
Wynagradzając Twojemu Ojcowskiemu Sercu, za powołania zaniedbane, uniemożliwione lub zdradzone;
Aby w Jezusie Chrystusie zadośćuczynić za to, w czym powołani uchybili wobec Twojej chwały, wobec innych ludzi i samych siebie;
Aby wszyscy zrozumieli wezwanie Jezusa Chrystusa: „żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście, aby byli posłani robotnicy na żniwo”;
Aby wszędzie tworzył się klimat rodzinny, religijny, społeczny, sprzyjający rozwojowi powołań i odpowiedzi na nie;Aby rodzice, kapłani i wychowawcy słowem oraz pomocą materialną i duchową otwierali drogę powołanym;
Aby naśladowano Jezusa Mistrza, Drogę, Prawdę i Życie w ukierunkowywaniu i w formowaniu powołań;
Aby powołani byli święci, aby byli światłem świata i solą ziemi;
Aby we wszystkich uformowała się głęboka świadomość powołaniowa: aby wszyscy katolicy wszelkimi środkami wspierali wszelkie powołania i apostolstwa;
Abyśmy wszyscy poznając naszą niewiedzę i nędzę, czuli potrzebę ciągłego i pokornego trwania przed Tabernakulum, błagając o światło, miłosierdzie i łaskę.

Boże, nasz Ojcze, Ty pragniesz, aby każdy człowiek był zbawiony oraz doszedł do poznania prawdy i miał życie. Ty wzbudzasz wśród swojego ludu pasterzy według Twego Serca, zdolnych do prowadzenia nas drogą zbawienia. Dziękujemy Ci za wszystkich kapłanów, tych z przeszłości i tych współczesnych.Panie Jezu, Dobry Pasterzu, który oddałeś swoje życie za zbawienie świata, składamy Ci dzięki za dar Eucharystii i za kapłaństwo Nowego Przymierza.
Odpowiadając na Twoją zachętę, prosimy Pana żniwa, aby Ewangelia ciągle była głoszona ubogim.Duchu Święty, Boże, jesteś nieskończoną Miłością Ojca i Syna. Ciebie proboszcz z Ars, wzór kapłanów
całego świata, nazywał „przewodnikiem dusz ludzkich”. Spraw, abyśmy byli otwarci na Twoje działanie i gotowi iść za Twoimi natchnieniami. Spraw, abyśmy ukochali Kościół i modlili się o jego jedność.Uczyń, Panie, aby nasze rodziny, parafie i cała nasza diecezja, były żywym odbiciem Twojej Miłości.
Niech młodzież odkryje w nas piękno i wielkość powołania kapłańskiego. Niech odnajdzie w sobie dość siły i dobrej woli, by odpowiedzieć na Twoje powołanie i oczekiwania braci.Maryjo, Matko Chrystusa i nasza Matko, Pan Jezus powierzył Ci swoich kapłanów. Spraw, aby za przykładem Twoim oraz św. Jana Marii Vianneya i wszystkich Świętych ich wola służenia Bogu odnawiała się każdego dnia i przyczyniała do wzrostu Kościoła i jego wierności Ewangelii. „Aby ludzie mieli życie i mieli je w obfitości” (J 10,10).

Amen.